Dziesięciu uczniów Szkoły Podstawowej nr 9 przystąpiło do Sakramentu Pierwszej Komunii świętej. Niektórzy z nich czekali na tę doniosłą chwilę dłuższy czas, bo w ub. roku z powodu pandemii byliśmy zmuszeni zrezygnować z organizacji uroczystości. Pierwsza Komunia odbyła się w dniu 2 maja w kościele Najśw. Serca Pana Jezusa, pięknie udekorowanym na tę doniosłą okazję. Również nasi uczniowie wspaniale prezentowali się w białych jak śnieg tunikach, podkreślonych wiosennym słońcem. W otoczeniu rodziców, dziadków, chrzestnych oraz nauczycieli i wychowawców na czele z p. Dyrektor – mogli przeżywać tę najważniejszą chwilę w swoim życiu. Chociaż – podobnie jak ich rówieśnicy – pewnie nie do końca byli świadomi doniosłości faktów, to jednak łaska Boża dokonała swego, a gdy usłyszeli znaną i lubianą pieśń „Oto jest dzień” z uśmiechem na ustach wkroczyli do świątyni. Msza święta w uroczystej oprawie nie trwała długo, wszystko odbyło się wspaniale i nadspodziewanie spokojnie. I wreszcie ten najważniejszy moment – przyjęcie Pana Jezusa w Komunii świętej. Do tej chwili przygotowania trwały ostatnie lata, przybrały na intensywności zwłaszcza w ostatnim roku. Kilka tygodni przed I Komunią dzieci dwukrotnie odwiedziły kościół, rozpoznając w nim te miejsca, o których uczyli się na katechezie. Spotkali się też z ks. Januszem i z ks. Kazimierzem, który w piątek 30 kwietnia w sakramencie Pokuty pomagał im przeprosić Pana Jezusa za popełnione grzechy. Ale wcześniej ks. Janusz poświęcił modlitewniki oraz różańce, przygotowane specjalnie dla dzieci pierwszokomunijnych. Ksiądz poświęcił także medaliki, które następnie przejęci i wzruszeni Rodzice zapinali swoim pociechom na szyi.
Po zakończeniu Mszy św. dzieci otrzymały pamiątkowe obrazki komunijne i wręczyły swoim mamom symboliczną białą różę, wyrażając w ten sposób podziękowanie za cały trud wychowania i przygotowania do tej Chwili. Ale to nie był koniec naszych uroczystości, bo przez kolejne dni dzieci w strojach komunijnych przychodziły pod opieką pań z internatu: pani Gosi Dziubek i p. Magdy Stopki oraz p.katechetki do kościoła uczestnicząc w obchodach tzw. Białego Tygodnia
Zarówno rodzice jak i dzieci, a także nauczyciele i wychowawcy bezpośrednio zaangażowani w przygotowanie i przebieg ostatnich dni mają świadomość, że jest za co dziękować Panu Bogu – za to wszystko, czego On dokonał w sercach naszych dzieci, ale też chcemy dziękować Panu Bogu za te wszystkie osoby, które w tym dziele pomogły. Niech czują się otoczone naszą wdzięczną modlitwą – bo przecież „cokolwiek uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych – Mnieście uczynili”.
